Jesteśmy

Pranie zawala łazienkę i końca nie widać kiedy się to zakończy ... dzieci wymagają resocjalizacji bo jakoś zdziczały w lesie. Ja jestem ogrmomnie zmęczona bo okazło się, że tak lekko nie było. Wokół ludzie jakoś chyba zapomnieli, że jestem w 3 - 4 miesiącu ciąży. Ale ... już ok - wróciliśmy. Dochodzimy do siebie. Janko ma okropną skórę i chyba teraz miesiące stracimy aby ją doprowadzić do pożądku - no i full kasy bo oczywiście te leki są koszmarnie drogie.
A dzisiaj korzystamy z tego, że auto M. jest niesprawne i pracy w związku z tym brak - więc jedziemy nad morze :)))))
Matko jak to pięknie, że NIC ne muszę :))) Nie muszę wstawać rano, lecieć na kuchnię i pobierać próbki, nie muszę dyżurować w ambulatorium ani latać po obozie odwiedzając chorych.... NIC NIE MUSZĘ.....
Huuuuuurrrrraaaaaa!!!!!!
ps.... dla przestrogi :) NIE STUDIUJCIE :) Nie uczcie się ani nie podwyższajcie kwalifikacji :)))
Pracowałam za.... 1 zł za godzinę :)))))) 24 na dobę czyli.... 25 zł dziennie :))))) Komedia :) Najniższa stawka chyba w obozie :) Podejrzewam, że Palacz miał więcej bo NIGDZIE na liście płac tak niskiej stawki nie widziałam :))))
Pielęgniarstwo to jednak misja :) utwierdzam się w tym :)
Takim to optymistycznym akcentem, z lekkim niedosytem zostawiam Was do czasu kiedy zbiorę się w sobie i napiszę notkę jak to z nami było :)))) w obozie przetrwania :)